Jakie są gry karciane dla dzieci i całej rodziny? Zasady i rodzaje
Spis treści:
Gra w karty to doskonała rozrywka dla całej rodziny. Jakie gry karciane będą najlepsze? Rodzajów zabaw karcianych jest tyle, że z pewnością każdy znajdzie swoją ulubioną rozgrywkę. Istnieje wiele prostych gier karcianych, których zasady są na tyle łatwe do przyswojenia, by zrozumiały je dzieci. W miarę dorastania maluchów można je uczyć coraz trudniejszych gier. Dzieci podczas gry w karty, oprócz tego, że świetnie się bawią, dodatkowo nabywają nowe umiejętności. Trenują liczenie, logiczne myślenie czy samodzielne rozwiązywanie problemów. Dzieci muszą same planować rozgrywkę i próbować przewidywać ruchy innych graczy. Podczas gry w karty ćwiczy się także umiejętności interpersonalne. Jakie są gry karciane dla młodszych i starszych? Które karty do gry z dziećmi lub całą rodziną wybrać? Jakie gry dla dzieci mogą je najbardziej zainteresować? Oto nasze propozycje!
Ciekawe gry karciane dla dzieci
Dzieci mogą grać w karty od około trzeciego roku życia. Jest to wiek, w którym dziecko bez problemu zrozumie zasady prostych gier, w których trzeba dobierać karty parami. Nieco trudniejsze gry karciane wymagają znajomości kolejności liczb – dziecko musi wiedzieć, która liczba jest większa, aby zrozumieć zasady rozgrywki. Gdy w karty grają młodsze dzieci, rodzice mogą albo nadzorować grę albo zagrać wspólnie z dziećmi. Starsze dzieci, umiejące liczyć i rozróżniać kolory kart, mogą bawić się same. Najpopularniejsze i łatwe gry karciane dla dzieci to: Piotruś, Kuku, Pan, Makao, Gapa, Łubudu i Wojna. Niektóre z gier są nieco bardziej skomplikowane i dedykowane raczej starszym dzieciom. Poniżej omówione zostaną podstawowe zasady każdej z popularnych gier karcianych.
Jeśli chcesz, by twoje karty były trwalsze, nie zapomnij o koszulkach ochronnych. Utwardzane protektory zapewniają ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi.
Jakie gry karciane dla dzieci są najlepsze? Popularne gry karciane i ich zasady
Możesz grać w przeróżne gry karciane. Poniżej poczytasz o kilku najpopularniejszych zabawach karcianych, które umilą czas całej rodzinie lub grupie przyjaciół.
Zasady gry karcianej Gapa
Każdy gracz dostaje cztery karty. Celem tej gry karcianej jest uzbieranie czterech kart o takiej samej wartości. Każdy gracz po kolei musi zdecydować, którą kartę odrzuci (jeśli ktoś ma co najmniej dwie takie same karty, to powinien je zostawić, ponieważ łatwiej będzie wtedy uzbierać dwie kolejne o takiej samej wartości). Pierwszy gracz odrzuca niepotrzebną kartę i kładzie ją zakrytą przed graczem z lewej strony, a od gracza z prawej bierze kartę, którą ten odrzucił. W każdej rundzie gracze odkładają po jednej karcie sąsiadowi z lewej i biorą kartę od sąsiada z prawej. Gracz, który uzbiera cztery takie same karty, odkłada je na stół, pozostali gracze, gdy zauważą takie zachowanie, powinni również odłożyć swoje karty, nawet jeśli nie mają kompletu. Ten, kto odłoży karty jako ostatni, zostanie gapą i przegrywa.
Zasady gry karcianej w kuku
W Kuku osoba rozdająca daje każdemu po trzy karty, a jednej osobie cztery. Celem tej gry karcianej jest uzbieranie albo trzech takich samych kolorów albo wartości. Osoba z czterema kartami przekazuje nadmiarową kartę osobie siedzącej obok w kierunku zgodnym ze wskazówkami zegara. Gracz, który ma trzy takie same karty, krzyczy „kuku” i wygrywa. Ostatnia osoba, która nie zdobyła trzech takich samych kart, ma za zadanie odgadnąć karty, które zebrali pozostali gracze.
Zasady gry karcianej w Łubudu
Łubudu. W grze każdy gracz otrzymuje po siedem kart. Osoba siedząca z lewej strony rozdającego rozpoczyna grę, kładąc na stole dowolną kartę. Pozostali gracze muszą po kolei kłaść kartę pasującą kolorem lub wartością do karty leżącej na stole. Jeśli ktoś nie ma karty, która będzie pasowała do ostatnio wyłożonej, to należy dobrać kartę ze stosu kart odłożonych na bok po rozdaniu. Może zdarzyć się tak, że nie uda się dobrać żadnej pasującej karty, więc wtedy gracz musi spasować. Runda trwa do momentu, aż wszyscy wyłożą po karcie albo spasują. Rundę wygrywa osoba, która wyłożyła najwyższą kartę. Jeśli w jednej rundzie gry karcianej Łubudu dwie osoby wyłożyły takie same karty, to wygrywa osoba, która zrobiła to wcześniej. Karty z danej rundy odkłada się na bok. Kolejna runda ma być rozpoczęta przez zwycięzcę poprzedniej. Grę wygrywa osoba, która pozbędzie się wszystkich kart albo zostanie z najmniejszą liczbą kart w rundzie, gdy każdy z graczy zacznie pasować. Zwycięzca musi wykrzyknąć słowo „łubudu”.
Zasady gry karcianej w Pana
Pan. W tę grę karcianą gra się kartami od dziewiątki. Liczba graczy – od dwóch do czterech. Karty rozdaje się po równo wszystkim graczom. Zaczyna osoba, która ma 9 kier (jeśli ma cztery dziewiątki, to może je wyłożyć jednocześnie – 9 kier kładziona jest na samym spodzie). Kolejni gracze dokładają na stos kartę albo o takiej samej wartości albo wyższą. Można dokładać jedną kartę albo cztery – wyjątek: można wyłożyć jednocześnie trzy dziewiątki, gdy na wierzchu jest dziewiątka kier. W grze nie mają znaczenia kolory. Jeśli gracz nie ma karty wyższej niż ostatnia leżąca na stosie lub gdy nie chce położyć karty, to musi dobrać ze stosu trzy karty. Dziewiątka kier zawsze zostaje na stole. Wygrywa osoba, która jako pierwsza wyłoży wszystkie swoje karty. Ten, kto jako ostatni zostanie z kartami, otrzymuje literkę P. Jeśli przegra znowu, dostaje A, a potem N. Osoba, która jako pierwsza przegra trzy razy – przegrywa całą rozgrywkę.
Zasady gry karcianej w Wojnę
Wojna. Rozgrywka odbywa się między dwoma osobami. Talia kart rozdawana jest po pół – dla każdego gracza. Każdy gracz kładzie przed sobą stos zakrytych kart. Gracze jednocześnie wykładają po jednej karcie z góry stosu. Gracz, który wyłożył wyższą kartę, zabiera obie karty i kładzie je na spód stosu. Jeśli obie karty są takie same, to gracze kładą na nie po jednej zakrytej karcie ze swojego stosu, a następnie po jednej odkrytej karcie. Gracz z kartą o wyższej wartości zabiera wszystkie sześć kart. Jeśli okaże się, że obie wyłożone, odkryte karty są takie same, to gracze znowu kładą po jednej zakrytej i jednej odkrytej karcie. Wojna trwa do momentu, aż któryś z graczy nie położy wyższej karty. Rozgrywkę przegrywa gracz, który straci wszystkie karty.
Zasady gry karcianej w Makao
Makao jest grą karcianą dość skomplikowaną dla początkujących. W różnych regionach Polski obowiązują odmienne zasady, wprawieni gracze ustalają często swoje luźne lub bardziej restrykcyjne reguły.
Jest to najbardziej skomplikowana z gra ze wszystkich wyżej wymienionych. W Makao muszą grać co najmniej dwie osoby. Górna granica graczy nie jest wyznaczona. W Makao karty dzieli się na zwykłe i na funkcyjne. Każdy gracz otrzymuje z talii po pięć kart. Jedną kartę z talii należy położyć na stole – nie może to być karta funkcyjna. Każdy gracz po kolei dokłada na stos kartę, która pasuje kolorem lub wartością do karty znajdującej się na szczycie stosu. Można położyć jedną kartę, trzy lub cztery karty jednocześnie (np. trzy lub cztery dziewiątki, damy, asy itd.). Jeśli w talii są jokery, to jednocześnie można wyłożyć jeszcze więcej kart.
Karta pasująca kolorem lub wartością kładziona jest jako pierwsza, pozostałe karty w dowolnej kolejności. Jeśli gracz nie ma pasującej karty albo nie chce wykładać żadnej karty, to musi dobrać ze stosu jedną kartę – może ją od razu położyć, o ile karta pasuje, lub dołożyć ją do swoich kart. W przypadku dobierania karty można położyć tylko tę jedną – np. gracz dobiera z talii szóstkę, która pasuje kolorem do ostatniej karty w stosie; gracz posiada inne szóstki w ręce, ale w tym wypadku nie może ich położyć z kartą dopiero co dobraną.
Grę wygrywa osoba, która pozbędzie się wszystkich kart. Gdy gracz kładzie swoją przedostatnią kartę, to musi powiedzieć „makao”. Po położeniu ostatniej karty – „po makale”. Jeśli gracz może skończyć rozgrywkę, wykładając np. trzy karty jednocześnie, to nie musi mówić makao, jednak po położeniu tych trzech kart musi krzyknąć „makao i po makale”. Jeśli w którejś z powyższych sytuacji gracz nie wypowie w odpowiednim momencie tego hasła, a inny gracz to zauważy i powie, to wtedy osoba, która zapomniała o powiedzeniu „makao”, musi dobrać z talii pięć kart. Jeśli na stosie skończą się karty do dobierania, to trzeba przetasować wszystkie wyłożone do tej pory karty, zostawiając jedynie ostatnią kartę.
W grze mamy karty specjalne: dwójki i trójki, czwórki, walet, dama pik, as.
- Dwójki i trójki – jeśli jeden gracz wyłoży jedną z tych kart, to kolejna osoba musi dobrać dwie albo trzy karty, chyba że ma dwójkę, trójkę lub króla. W takim wypadku karty do brania sumują się i kolejny gracz albo dobiera karty albo dokłada kolejną kartę specjalną.
- Czwórka to karta, która blokuje ruch kolejnego gracza na czas trwania jednej rundy. Gracz może czekać albo bronić się czwórką – wtedy kolejny gracz musi czekać dwie rundy albo bronić się itd. W niektórych wariantach zablokowanie można wymienić na dobranie karty.
- Walet pozwala na zażądanie od innych graczy wybranej karty. Każdy gracz po kolei dokłada kartę, a jeśli nie ma odpowiedniej – to dobiera jedną ze stosu.
- Dama pik – to karta, którą można położyć na każdą inną kartę.
- As natomiast służy do żądania zmiany koloru i dotyczy tylko następnego w kolejności gracza.
Inne rodzaje talii kart
W wymienione wyżej gry karciane gra się klasyczną talią kart. Istnieją jednak gry karciane, w które gra się specjalnymi taliami. Do takich zalicza się choćby zabawę karcianą Piotruś. W tę grę mogą grać młodsze dzieci. Specjalna talia składa się z 25 kart (chociaż są warianty z większą liczbą). W talii jest 12 par kart plus jedna dodatkowa zwana Piotrusiem. Karty rozdaje się graczom (w grę może grać od dwóch do pięciu graczy). Można rozdać wszystkie karty albo tylko część (np. po cztery), a resztę odłożyć na kupkę. Gracze dobierają pary z kart, które mają w dłoni, i odkładają je na bok. Następnie każdy gracz po kolei ciągnie jedną kartę od sąsiada (albo z kupki, o ile została). Jeśli wyciągnięta karta tworzy parę z już posiadaną kartą, to gracz odkłada parę na kupkę i kolejka przechodzi dalej. Przegrywa gracz, który zostanie z Piotrusiem.
UNO – jest to gra karciana zbliżona zasadami do Makao, jednak do UNO potrzebna jest specjalna talia kart, w której mają one numery od 0 do 9 w czterech różnych kolorach. Oprócz tych kart w talii są jeszcze karty specjalne, które działają podobnie jak karty w Makao: karty stopu czy karty zmiany kierunku. W grę może grać nawet dziesięć osób.
Zasady gry karcianej w Dobble
Podstawowym celem gry jest znalezienie wspólnego symbolu między dwoma kartami. Każda karta w talii ma kilka symboli, z których każdy jest unikalny, a para dowolnych dwóch kart zawsze ma dokładnie jeden wspólny symbol. Zadaniem graczy jest jak najszybsze znalezienie tego wspólnego symbolu i ogłoszenie go na głos.
W grze Dobble znajduje się wiele różnych wariantów i minigier, ale zasady podstawowe są zawsze takie same:
- Rozdanie kart – wszyscy gracze dostają po jednej karcie, a pozostałe karty zostają wyłożone na stosie obok.
- Wyszukanie wspólnego symbolu – każdy gracz jednocześnie porównuje swoją kartę z kartą na szczycie stosu. Następnie muszą znaleźć i ogłosić symbol, który jest wspólny dla ich karty i karty na stosie.
- Dobranie kart – pierwszy gracz, który zauważy i oznajmi wspólny symbol, bierze kartę ze stosu i umieszcza ją obok swojej karty.
- Kontynuacja – czynność powtarza się dla kolejnych kart. Gra jest bardzo szybka, a każdy symbol może się pojawić w różnych rozmiarach i pozycjach na kartach, co sprawia, że jest wyjątkowo trudno przewidzieć, który symbol zostanie wybrany jako wspólny.
Gra jest świetna dla graczy w różnym wieku. Ze względu na swoje zasady wymaga spostrzegawczości, szybkiej reakcji i umiejętności skojarzeń. Zasady są jednak proste, ale rozgrywka jest intensywna, sprawiając, że Dobble to doskonała gra zarówno dla rodziny, jak i przyjaciół.
Zasady gry karcianej w Dixit
Szukasz gry karcianej dla 3 osób lub więcej? Gra Dixit to kreatywna i wyjątkowa gra karciana, która wymaga zarówno zdolności opowiadania historii, jak i umiejętności intuicji oraz subtelnej komunikacji między graczami. Jest to gra dla 3-6 graczy, choć można ją dostosować do większej liczby osób, dodając dodatkowe zestawy kart. Głównym celem Dixit jest wyrażanie się poprzez obrazy i odgadywanie, które karty z talii są związane z opowiedzianymi historiami lub hasłami.
Oto zasady gry w Dixit:
- Karty do gry – w grze jest talia kart z pięknymi i zmyślnymi ilustracjami, zwykle przedstawiającymi abstrakcyjne sceny, postacie lub surrealistyczne obrazy.
- Ruchy graczy – w każdej rundzie jedna osoba, nazywana „Narratorem”, wybiera jedną z kart z ręki i opowiada o niej krótką historię, hasło lub zdanie.
- Głosowanie – pozostali gracze wybierają spośród swoich kart tę, która ich zdaniem najlepiej pasuje do opowiedzianej historii. Karty zostają potem wymieszane i odkryte.
- Odgadywanie – gracze próbują odgadnąć, która z kart należy do Narratora. Celem jest nie tylko wskazanie poprawnej karty, ale również sprawienie, aby inni gracze wybrali naszą kartę.
- Punkty – punkty przyznawane są zarówno za dobrą ocenę, jak i za to, że nasza karta została wybrana. Narrator nie może jednak zbyt łatwo ujawnić prawdziwą kartę, więc zbyt oczywiste opowieści mogą być mniej punktowane.
- Zwycięzca – gra toczy się przez ustaloną liczbę rund, a na końcu wygrywa gracz z największą liczbą punktów.
Dixit to nie tylko gra logiczna, ale także kreatywna, która wymaga umiejętności interpretacji i wyobraźni. Jest doskonałym wyborem dla osób ceniących oryginalność i twórczość.
Gry karciane dla całej rodziny
W zasadzie w każdą z wymienionych wyżej gier karcianych można grać całą rodziną. W Wojnę gra się zazwyczaj w dwie osoby. Zasady tej gry są proste i mogą w nią grać dzieci już od trzeciego roku życia. Pod względem prostych zasad można ją uznać jako najlepszą grę karcianą dla 2 osób lub więcej. Najbardziej skomplikowaną z powyższych gier jest Makao. Rozgrywka może tu trwać nawet kilka godzin. W Makao można grać kilkoma taliami kart w zależności od liczby graczy. Zasady tej gry karcianej można także modyfikować, aby ją jeszcze bardziej uatrakcyjnić. Gra w Makao i inne fajne gry karciane to doskonały pomysł na spędzenie czasu wspólnie z całą rodziną. Zabawy karciane to doskonała alternatywa dla gier komputerowych, które powoli wypierają klasyczne gry znane sprzed kilku czy kilkunastu lat. Karty są bardzo tanie, można zabrać je ze sobą wszędzie – w podróż, na piknik i nad rzekę. Jest to więc doskonały pomysł na ciekawe spędzanie czasu oraz zajęcie dzieci.
Inne zabawy karciane: memory, pasjans
Kartami, oprócz grania w powyższe gry, można bawić się także w inny sposób. Dzieci mogą ćwiczyć zręczność, próbując ułożyć domki z kart.
Ciekawą i ćwiczącą pamięć dzieci zabawą są memory. Do gry w memory można użyć kart do gry w Piotrusia. Wystarczy odrzucić kartę bez pary, czyli Piotrusia, i ułożyć karty obrazkami do dołu. Memory można także kupić jako samodzielną grę. Gracze po kolei odkrywają dwie dowolne karty i zapamiętują miejsca, w których leżą dane obrazki. Jeśli gracz odkryje kartę i będzie pamiętał, gdzie leży jej para, to po odkryciu jej para ląduje na stosiku obok, a gracz może wykonać jeszcze jedną próbę odkrycia kolejnej pary. Wygrywa gracz, który odkryje więcej par.
Pasjans – jest to gra karciana jednoosobowa. W pasjansie trzeba ułożyć karty według pewnej kolejności. W pasjansa gra się klasyczną talią kart.
Gry karciane dla dzieci i dorosłych online
Nie zawsze znajdą się chętni do gry w karty, dlatego można ratować się wersjami online. Dzieci i dorośli mogą grać w karty z komputerem lub z innymi graczami online. W wersji elektronicznej dostępne są między innymi Makao, Pan, UNO, różne rodzaje pasjansa oraz memory. Darmowe gry karciane online mogą stanowić alternatywę dla klasycznej rozgrywki, jednak jeśli tylko rodzice mają możliwość, to warto, aby sami grali z dziećmi w karty. To bowiem znakomity sposób na miłe spędzenie razem czasu.
Znajdziesz w Morele
Domino - Gry planszowe - Szachy i warcaby - Gry kościane - Gry zręcznościowe
Komentarze (0)